مؤسسه آموزش عالی حوزوی الزهراء سلام الله علیها

 اگر 
دوست داریم
این فجر و پیروزی
تا قیام حضرت_مهدی_عج
برقرار باشد باید ۳ نکته را جدی بگیریم👇👨‍👩‍👧‍👦👇

۱) توجیه حماقت است
۲) تضعیف جنایت است
۳) تکمیل رسالت است

💥پس

 مواظب باشیم اسیر تعصبات حزبی نشویم و اشکالات موجود کشور را توجیه نکنیم
💥و 

با تضعیف انقلاب و نادیده گرفتن خدمات و زحمات امام و شهدا نسبت به خادمین واقعی نظام خیانت نکنیم
💥و 

بدانیم فقط با اقدام و عمل طبق فرمایشات ولایت میتوانیم این راه انقلاب را تکمیل کنیم که همین رسالت است و هر کاری غیر از این یا حقارت است و حماقت یا جنایت است و خیانت
🌷حق همیشه پیروز است پس پیروز باشی🌷

 ​
درحالیکه که مخالفان ترامپ درآمریکا برای ابراز انزجار ازخوی استکباری کشورشان پرچمی راکه نمادظلم وتبعیض است آتش میزنند،برخی ازرسانه های ضدانقلاب کاسه داغ ترازآش شده اند!

 ​

واکنش صریح امام خامنه ای به اقدامات ترامپ

[ترامپ] میگوید ازمن بترسید! نه؛مردم پاسخ این حرف‌ها را در22بهمن خواهند دادونشان می‌دهند ملت ایران چه موضعی در برابر تهدید می‌گیرد.

​

​
 ​
در سالروز بیعت تاریخی همافران با حضرت امام خمینی در ۱۹ بهمن ۵۷، فرماندهان و جمعی از کارکنان نیروی هوایی ارتش، صبح امروز با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.

 ۹۵/۱۱/۱۹

 📛 اگر دست از برادرکشی برندارید، تصمیم آخر خود را می‌گیرم
نوزدهم بهمن بود. رسته‌هایی از #نیروی_هوایی با لباس شخصی، خود را به مقر امام خمینی رسانده بودند. فرمانده آنان خواسته بود که عکسی از افراد گرفته نشود؛ شناسایی می‌شوند و امکان دارد خانواده‌شان به معرض خطر بیفتد. گفته بود اگر عکسی گرفته می‌شود از پشت سر باشد. افراد نیروی هوایی ادای احترام کردند و امام نیز به شکل نظامی دست خود را بالا برد و جواب آن‌ها را داد. نیروهای لشکر گارد شاهنشاهی به تلافی این دیدار ۲۱ بهمن به مقر نیروی هوایی حمله کردند. امام از مردم خواست به کمک نیروی هوایی بروند؛ رفتند.

​

«من با آنکه هنوز دستور جهاد مقدس نداده‌ام و نیز مایلم تا مسالمت حفظ و قضایا موافق آرای_ملت و موازین_قانون عمل شود لکن نمی‌توانم تحمل این وحشیگری‌ها را بکنم؛ و اخطار می‌کنم که اگر دست از این برادرکشی برندارید و لشکر گارد به محل خودش برنگردد و از طرف مقامات ارتشی از این تعدیات جلوگیری نشود، تصمیم آخر خود را به امید خدا می‌گیرم»
📚 دایره‌المعارف مصوّر تاریخ زندگی امام خمینی، جعفر شیرعلی‌نیا، نشر سایان، صفحه ۲۳۶
🌐