💙💫راهی برای گناه نکردن💫💙
امان نامه از گناه…
💠امیــرالمـومـنین علی (ع) فرمـودند:
🔹هر کس نماز صبح را بر پا دارد و پس از نماز در جایش بنشیند و «سوره توحید» را یازده مرتبه قبل از طلوع خورشید قرائت کند آن روز مرتکب گناه نمےشود، هر چند شیطان به سوی او طمع کند.🔹
📓«ثواب الاعمال، صفحه ۳۴۱»
آثار آیة الکرسی
💠 نشانه هاى اخلاص💠
راز_نماز
❌ از كجا مى توان فهمید كه عبادتمان خالصانه است؟
✅ نشانه هاى اخلاص چند چیز است:
یگانگى ظاهر و باطن
👈🏼 از نشانه هاى دیگر خلوص، همگونى ظاهر و باطن است. عملش در ظاهر با نیّتش در باطن یكسان باشد. گندم نماى جو فروش نباشد، و همان باد كه نشان مى دهد، «بود» و «نمود»ش یكى باشد.
⭕️ على علیه السلام فرموده است: «مَنْ لَمْ یَخْتَلِفْ سِرُّهُ وَ عَلانِیَتُهُ وَ فِعْلُهُ وَ مَقالَتُهُ، فَقَدْ اَدّىَ الاَمانَةَ وَاخْلَصَ الْعبادَة» (نهج البلاغه،نامه26) كسى كه ظاهر و باطنش و نهان و آشكارش و رفتار و گفتارش با هم اختلاف نداشته باشد، او امانت الهى را ادا كرده و عبادت و بندگى را خالص ساخته است. نشانه هاى دیگرى هم براى اخلاص وجود دارد كه به همین قدر، بسنده مى شود.
آنكه اخلاص دارد، نورانیتى در دل، توفیقى در عمل، پاداشى در دنیا و آخرت، عاقبت بخیرى و خوش نامى، محبوبیّت و نام نیك خواهد داشت. این وعده الهى است كه پاداش نیكوكاران خالص و بندگان مخلص ضایع نمى شود.
🔸پس نمازى بخوانیم، با اخلاص و توجّه به خدا.
🔸نمازى كه خواندنش، یك دعاى مستجاب دارد. (وسائل الشیعه،ج 4، ص1016)
🔸نمازى كه به انتظار نشستن براى آن، خود عبادت است. (وسائل الشیعه،ج3، ص85)
🔸نمازى كه از انفاق خانهاى پر از طلا بهتر است. (وسائل الشیعه، ج3، ص26)
🔸نماز بخوانیم، و حق آن را ضایع نكنیم، در انجام آن سستى و كاهلى نكنیم، گاه و بیگاه، ترك نكنیم، به خاطر مشغولیات دیگر، آن را عقب نیندازیم.
🔸نماز اوّل وقت و به جماعت را فراموش نكنیم. كه … یاد خدا بزرگتر از هر چیز است: «وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ» (عنكبوت،45)
📚 کتاب راز نماز، محسن قرائتی
🔰💠🔰
💠🌐
✍ فضیلت دو آیه آخر سوره بقره در تعقیب نماز عشا و قبل از خواب
* آمَنَ الرَّسُولُ بِما اُنْزِلَ اِلَيْهِ مِنْ رَبِّه وَ الْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَ مَلا ئِکَتِه وَ کُتُبِه وَ رُسُلِه، لا نُفَرِّقُ بَيْنَ اَحَدٍ مِنْ رُسُلِه، وَ قالُوا سَمِعْنا وَ اَطَعْنا، غُفْرانَکَ رَبَّنا وَ اِلَيْکَ الْمَصيرُ لا يُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا اِلاّ وُسْعَها، لَها ما کَسَبَتْ وَ عَلَيْها مَا اکْتَسَبَتْ. رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا اِنْ نَسينا اَوْ اَخْطَاْنا. رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَيْنا اِصْرًا کَما حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذينَ مِنْ قَبْلِنا. رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِه، وَ اعْفُ عَنّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا، اَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرينَ
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرموده اند: اين دو آيه از گنجهای بهشت است و پروردگار دوهزار سال پيش از آنکه آسمان و زمين را بيافريند، به دست قدرت خود آن را نوشته است. هر که بعد از نماز عشا آن را بخواند چنان باشد که همه شب را احيا کرده است.
📚تفسير صافى: ۱ /۳۱۴
🔰💠🔰
💠🌐
مردم چه گمان کرده اند…؟!!
خطاپذیری وحی نتیجهی نادرست نظریه آقای سروش
سروش میگوید قرآن محصول تجربههای درونی و بیرونی پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) است؛ تجربههای دورنی چون از بالا میآید، خطاپذیر نیست، اما تجربههای بیرونی، چون از بیرون نشات گرفته و زمینی هستند، امکان وجود خطا در آنها وجود دارد، بلکه در آن مواردی که مربوط به علم روز بوده، خطا محقق شده و سخن پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) الان درست نیست. این سخن یعنی خطا و باطل در قرآن راه دارد و با ادله عصمت انبیا و همچنین با صریح آیات قرآن مخالف است و معجزه بودن قرآن کریم را زیر سوال میبرد، لذا هرگز قابل دفاع نیست و بدون شک باطل است.یکی از نتایج نادرست نظر آقای سروش در مورد وحی «خطا پذیر» بودن وحی است؛ این سخن وی با ادله عقلی ضرورت عصمت انبیا سازگاری ندارد و مخالف نظر تمام متکلمین اسلامی است.
برای ادامه مطلب به لینک زیر مراجعه کنید .
http://www.welayatnet.com/fa/news/103972
🎀مرکز نشر اعتقادات شیعه 🎀
خوشبختی انسان = راضی به رضای خدا بودن
جمله ناب از ایت الله مجتهدی
جمله ناب از آیت الله مجتهدی(ره) : آنچه از سرگذشت، شد سرگذشت ! حیف بی دقت گذشت ؛ اما گذشت . تا که خواستیم یک دو روزی فکر کنیم ، بر در خانه نوشتند : درگذشت .
نظر و نگاه در آیات
55
1- ” قل للمؤمنین یغضوا من ابصارهم” آیه 30 سوره نور
2- ” قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن” آیه 31 سوره نور
نکات
1- لازمه ایمان، حفظ نگاه از حرام است.
2- جاذبه های غریزی را باید کنترل کرد.
3- گناه را از سرچشمه، جلوگیری کنیم و تقوا را از چشم شروع کنیم.
4- چشم چرانی و بی عفتی، مانع رشد معنوی انسان است.
5- چشم پاک مقدمه پاکدامنی است.
آداب معاشرت
ولیَعفوا ولیصفحوا اَلا تُحبون ان یَغفر الله لکم
پیام ها
1- در پیمودن مراحل تکامل، بلند همت باشید و به حداقل رشد اکتفا نکنید. ابتدا کلمه ” عفو ” آمده، بعد مرحله بالاتر “صفح” آمده است.
” ولیعفوا ولیصفحوا".
2- کسی که دیگران را ببخشد به بخشش الهی نزدیک تر است.( عفو و گذشت وسیله جلب مغفرت الهی است) ” الا تحبون ان یغفر الله لکم".
هدف ازعفو و گذشت، کسب مغفرت خدا باشد نه چیز دیگر. ” الا تحبون ان یغفر الله لکم".
3- کلام و گفتار خوب ، زمینه ساز محبت و سخن ناروا، زمینه ساز انواع وسوسه های شیطانی است. آری سخن نیکو،زمینه وسوسه را می زداید.” یقولوا التی هی احسن ان الشیطان ینزغ"…. .
4- لازمه عبودیت، خوش گفتاری با دیگران است. ” لعبادی، یقولوا التی هی احسن".
پندهای حضرت لقمان علیه السلام
” فرزندم! هر کس خدا را اطاعت کند، از او بترسد، و هرکس از او ترسید، او را دوست بدارد، و هر کس او را دوست داشت، از فرمان او پیروی کند، و هر کس امر او را پیروی کرد، سزاوار بهشت و خشنودی او شود.”
” بحار الانوار، ج 13، ص 412. “
” فرزندم! به خدا توکل کن و سپس در میان مردم پرسش کن که: کیست که به خدا توکل کرده و خداوند کفایتش نکرده باشد؟!”
“بحار الانوار،73/156/71″
فَاقرَؤا ما تَیَسّرَ مِنَ القُرآن
« وَما مِن دابَّه فِی الاَرضِ اِلّا عَلی الله رِزقُها و یَعلَمُ مُستَقَرَّها و مُستَودَعَها کُلّ فی کِتاب مُبین» آیه 6 سوره مبارکه هود
وهیج جنبنده ای در زمین نیست، مگر آن که روزی او بر خداست و او قرارگاه دائمی و جایگاه موقت او را می داند. همه در کتاب آشکاری ثبت است.
کلمه «دابه» از « دبیب» به معنای آهسته راه رفتن و قدم های کوچک برداشتن است، ولی به هر جنبنده ای اطلاق می شود.
«رزق» به معنای بخشش مستمر است، چه مادی و چه معنوی، و لذا در دعا می خوانیم:
« اللهم ارزقنی… قلبا خاشعا… و لسانا ذاکرا… و علما نافعا»1
رزقی که خداوند می دهد از هر جهت مناسب با موجودات است، مثلا غذای کودک در شکم مادر به تناسب نیاز او تغییر می کند تا آن که پس از تولد تبدیل به شیری گوارا می شود و الا انسان با چه قدرتی می توانست به نوزاد در رحم مادر غذا برساند و یا نوزاد چگونه می توانست غذای خود را بدست آورد. « وَ کَاَیِّن مِن دابَّه لا تَحمِلُ رِزقها الله یَرزُقُها»2
« مستقر»، به معنای جایگاه ثابت و « مستودع» به معنای ودیعه گذاشتن و گرفتن آن است که کنایه از جایگاه موقت است.
حضرت علی علیه السلام در وصیت به فرزندش امام حسن می فرماید: رزق دو گونه است: نوعی از آن را باید با تلاش و کوشش بدست آوری و نوعی دیگر خود به سراغ تو می آید.(مثل نور، باران و هوا در طبیعت و هوش، حافظه و استعداد در انسان)
پس مراد آیه آن نیست که در گوشه ای بنشینیم و منتظر نزول غذای آسمانی باشیم، بلکه منظور آن است که هم کار و تلاش داشته باشیم و هم آن چه را بدست می آوریم رزقی از جانب خدا بدانیم، لذا همه ی پیشوایان دینی ما کار می کرده اند.
لازمهی رزق رسانی به همهی موجودات، علم به مکان و نیاز آنهاست،باید یک سیستم بسیار دقیق وجود داشته باشد که آخرین آمار، آخرین نیازها و آخرین قرارگاه را بداند. تعداد انسان ها و حیوانات از دریایی، هوایی و صحرایی و همهی موجودات ریز و درشت با ویژگیهای گوناگون و نیازهای بسیار متنوع آنان را بداند.
اگر همهی امور در کتاب مبین است، پس کسی که علم کتاب را داشته باشد، همه چیز را می داند.در آیه آخر سورهی رعد می خوانیم: به کفار بگو: شاهد من خداوند است و کسی که علم کتاب را داراست. روایات شیعه و سنی می گویند که مراد از این شخص حضرت علی علیه السلام است.
خداوند دو سنت دارد: یکی سنت رزق رسانی و یکی سنت اجرای امور از طریق اسباب ووسایل، بنابراین رسیدن به رزق منافاتی با قانون تلاش انسان ها ندارد.
1)بحار،ج5،ص258
2) عنکبوت،60