مؤسسه آموزش عالی حوزوی الزهراء سلام الله علیها

” انتظار”، در لغت به معنای چشم داشت و چشم به راه بودن است. در اصطلاح مهدویت به معنای چشم به راه آمدن واپسین ذخیره الهی و برپایی حکومت عدل و قسط در سراسر گیتی آمده است.

به بیان دیگر: ” انتظار، کیفیتی روحی است که موجب به وجود آمدن حالت آمادگی ( انسان ها) برای آن چه انتظار دارند، می شود و ضد آن یأس و ناامیدی است. هر چه انتظار بیشتر باشد و هر چه شعله آن فروزان تر و پر فروغ تر باشد، تحرک و پویایی او و در نتیجه آمادگی نیز بیش تر خواهد بود.

اما ” فرج” به معنای گشایش است؛ گشایشی که امید امیدواران است و به یقین تحقق پذیر است و ناامیدی در آن راه ندارد، و ممکن است که طول بکشد؛ طول کشیدنِ تحققِ مطلوب، از لوازم امیدهای بزرگ است. امیدهای کوچک به زودی تحقق می پذیرند و امکید، هر چه بزرگ تر باشد، تحقق آن دیرتر و طولانی تر است. به خصوص اگر بزرگ ترین امیدها باشد که آن، گشایش برای همه خلق و سیادت عدل و داد برای همیشه، در جهان است.